Ostatnie dziesięciolecia zaowocowały pojawieniem się wielu form skoncentrowanych na rozwoju osobistym. Wśród nich są mentoring i coaching. 

Mentoring szerzej opisywałam w poście „Co to jest mentoring?” i do niego Cię odsyłam.

Podobieństwa mentoringu i coachingu

Można powiedzieć, że idee w obu podejściach są bliskie. Tu i tu jest to partnerska relacja, która skupia się na progresie. W centrum zainteresowania jest człowiek, który chce się rozwijać.

Różnice w kompetencjach

Mentor powinien mieć wiedzę teoretyczną i praktyczną w obszarze, w którym chcesz się rozwijać, np. chcesz zostać wirtualną asystentką, to najlepszą mentorką będzie osoba, która jest już kilka lat w tym zawodzie. Coach pracuje inaczej i nie potrzebuje wiedzy w dziedzinie, nad którą chciałby pracować klient.

Można to porównać do nauki jazdy samochodem.

Jeśli chcesz się nauczyć jeździć, zapisujesz się do szkoły jazdy i ćwiczyć z wykwalifikowanym instruktorem. Musi być to osoba, która zna na wylot prawo ruchu drogowego, potrafi się do niego stosować w praktyce. Konieczne są również umiejętności przekazywania wiedzy kursantowi. I w rolę instruktora można obsadzić mentora. To osoba, która „zjadła zęby” w danej branży.

Natomiast coach to osoba pomagająca w nawigowaniu. Ale nie mówi Ci, gdzie i jak masz jechać, tylko prowadzi Cię pytaniami “A Ty gdzie chciałabyś dojechać? Jak myślisz, którędy tam dotrzeć?”.

Zdecydowanie większy autorytet mają mentorzy. Jeśli chodzi o czas trwania relacji, proces coaching trwa zazwyczaj krócej.

Nazewnictwo podopiecznych/klientów

Różni się także nazewnictwo osób, które korzystają z tych usług.

Z mentorem współpracuje uczeń/mentee/podopieczny. A do coacha przychodzi klient/coachee. Coaching jest bardziej formalny, zaś mentoring może przerodzić się w przyjaźń.

Sposób pracy coacha

Coach ma za zadanie podążać za klientem. Nie udziela rad, wskazówek. Potrafi umiejętnie zadać pytanie.

Z radami jest ten problem, że powodują odwrotny do zamierzonego skutek. Klient wymyśla powody, dla których nie może wdrożyć jakiegoś zachowania. Jeśli natomiast coach „wydobędzie” rozwiązanie z klienta, to jest większe prawdopodobieństwo, że zastosuje się do swoich własnych rad :).

Z coachem można pracować nad dowolnym celem, bo kwestia specjalizacja nie ma tutaj znaczenia. Coach przywraca wiarę w możliwości. Praca coachingowa opiera się głównie na zasobach, czyli to, co dany człowiek już ma, a nie na tym, co mu JESZCZE brakuje.

Zadanie mentora

Z kolei mentor odnosi się do swojego doświadczenia i pomaga pokierować podopiecznego. Zna kontekst danej branży i wie, jak się w niej poruszać. Pomaga skrócić drogę do obranego celu.

Podsumowanie

Mentoring i coaching mają podobne założenia – opierają się na relacji i dążą ku rozwoju. Różnice pojawiają się w kompetencjach mentora oraz coacha, a także w sposobie ich pracy.

Ja osobiście w ciągu 3 lat korzystałam z usług 3 mentorów i 1 coacha. Zdecydowanie bliżej mi do tego pierwszego – szczególnie jeżeli chodzi o rozwój własny, mojego biznesu. Stale inwestuję w mentoring, bo wiem, że to jest duża wartość w prowadzeniu biznesu. Praktycznie każda osoba, z którą rozmawiam (a prowadzi biznes online) korzysta z mentoringu.